เรื่องย่อละคร ชาติพยัคฆ์

เรื่องย่อ ชาติพยัคฆ์:

ปี พ.ศ.๒๔๓๖ ร.ศ.112 ราชอาณาจักรสยามต้องสูญเสียดินแดน และไพร่พลจำนวนมากจากการล่าอาณานิคมของต่างชาติ รวมทั้งต้องจ่ายเงินชดเชยถึงสามล้านฟรังก์ให้กับความพ่ายแพ้

กล้า...เป็นลูกของนายทหารที่เสียชีวิตลง เพราะไฟสงครามระหว่างสยามและต่างชาติ ทั้งเขาและนางเพียรผู้เป็นแม่ต้องขายตัวเองเป็นทาสเพื่อความอยู่รอด แต่เจ้านายของนางเพียรกลับหาเรื่องทารุณกล้าเพื่อบีบนางเพียรให้ยอมเป็นเมียเก็บของตน  ด้วยความเทิดทูนในศักดิ์ศรีของสามี นางเพียรจึงช่วยกล้าให้หลบหนีไป และนับจากนั้นกล้าก็ไม่เคยได้ข่าวของแม่อีกเลย

คุณพระพิสุทธิ์มนตรี...นายอำเภอแห่งเมืองเวียงสิงห์ ได้รับเด็กชายกล้ามาเป็นบ่าวในบ้านด้วยความสงสาร กล้าจึงมีโอกาสได้รู้จักกับคุณพลอย...บุตรสาวของคุณพระ  เด็กทั้งสองเติบโตมาด้วยกัน และผูกพันต่อกันเกินกว่าสหายทั่วไป ยังความไม่พอใจให้แก่คุณกุหลาบ...ภรรยาของคุณพระเป็นอันมาก

แม้บ่าวไพร่คนอื่นในบ้านต่างมองกล้าเป็นทาสเสนียดที่ไม่ควรคบหา แต่ก็ยังมี ตาสังข์..คนเรือของบ้านกับลูกสาวคือ..นังบัว..ที่เห็นกล้าเป็นเหมือนสมาชิกครอบครัวคนนึง กล้า รักตาสังข์เหมือนญาติผู้ใหญ่ และเห็นบัวเป็นเหมือนน้องสาวแท้ๆ โดยไม่รู้ว่าบัวกลับแอบหลงรักกล้าเสมอมา

ความสนิทสนมระหว่างกล้าและบัว ได้สร้างความเคืองแค้นให้แก่ นายมิ่ง...บ่าวคนสนิทของคุณพระพิสุทธิ์ มิ่งเป็นหัวหน้าบ่าวไพร่ในเรือน เป็นคนที่คุณพระไว้วางใจให้ ดูแลความเรียบร้อยภายในบ้าน  มิ่ง จึงหาเรื่องข่มเหงกล้าอยู่เนืองๆ โดยที่กล้าไม่สามารถจะตอบโต้อะไรได้ เพราะตัวเองไม่ได้มีวิชาการต่อสู้เหมือนกับมิ่ง ซึ่งเป็นคนฝึกการต่อสู้ให้กับบ่าวผู้ชายภายในบ้านด้วย

แต่แล้วโชคชะตาก็บันดาลให้กล้า มีโอกาสช่วยเหลือนายทองอิน...นักโทษหนีคดีผู้หนึ่งเอาไว้ นายทองอินเป็นอดีตทหารที่ช่ำชองในด้านเพลงมวยไชยา แต่ต้องกลายมาเป็นคนร้ายเพราะคิดลอบสังหาร มิสเตอร์ปีเตอร์...นายวาณิชหนุ่มลูกครึ่ง ผู้มีเบื้องหลังเป็นสมุนของฝรั่งต่างชาติ ซึ่งกำลังคิดยึดครองสยามประเทศอยู่ในขณะนั้น

นายทองอิน ได้ตอบแทนกล้าด้วยการปกป้องครอบครัวคุณพระพิสุทธิ์ฯ จากพวกนักเลงหัวไม้ที่คิดบุกปล้นบ้าน  ส่งผลให้ นายด้วง...หัวหน้านักเลงหัวไม้ ที่เข้าปล้นต้องจบชีวิตลงด้วยฝีมือมวยไชยาของทองอิน ขณะที่ รื่น...สมุนมือขวาของไอ้ด้วง ต้องถูกส่งตัวไปรับโทษที่เรือนจำ นอกจากนี้นายทองอิน ยังได้ถ่ายทอดวิชาเพลงมวยให้กล้าอีกด้วย ซึ่งในเหตุการณ์เข้าปล้นคืนนั้นเอง..มิ่ง และไอ้ทิว..สมุนคนสนิทในบ้านคุณพระ ก็ได้แอบทำการยักยอกทรัพย์ จากกำปั่นเก็บทองและของมีค่า ของคุณกุหลาบไปขาย โดยคำยุยงและความโลภของไอ้ทิว โดยมิ่ง และทิว ได้โยนความผิด ไปให้กล้า ทั้ง ๆ ที่กล้า กับนายทองอิน เป็นคนช่วยไม่ให้โจรเอากำปั่นใส่ทองไปได้ ยังผลให้ คุณกุหลาบภรรยาของคุณพระ ผู้ไม่ชอบกล้าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว โกรธแค้นกล้ายิ่งนัก เมื่อรู้ว่าทองได้หายไปจากกำปั่น หนำซ้ำไอ้ทิวยังเอาทองไปส่วนหนึ่งไปซ่อนในกระท่อมของกล้า เพื่อกลั่นแกล้งกล้า แต่กล้าปฏิเสธไปใครจะเชื่อ ในเมื่อมิ่งกับทิวพาคุณพระและภรรยาไปค้นในกระท่อมของกล้า...หลักฐานก็คากระท่อม!! กล้า จึงโดนลงโทษมัดโซ่ตรวนเพื่อสอบสวนอย่างหนัก

แต่เดชะบุญ..ตาสังข์ เห็นไอ้ทิว หอบเอาทองส่วนที่หายไปของเจ้านาย ไปขาย แต่ด้วยความฉลาดแกมโกง ของไอ้ทิว มันจึงให้ไอ้ขาบ เป็นคนออกหน้าเอาของไปขายแทน ให้กับ...พ่อค้ารับซื้อของโจร ที่ชื่อ..จีนหลง ตาสังข์ เห็นดังนั้น จึงนำความไปบอกคุณพระฯ ผู้ใหญ่เชื้อ..ผู้ติดตามคดีนี้อยู่จึงยกพวกไปจับ..จีนหลง ๆ โดนจับ พร้อมหลักฐาน ไอ้ทิว พอรู้ว่าตาสังข์เห็นหน้าไอ้ขาบ มันจึงเก็บไอ้ขาบ เพื่อปิดปากเพื่อไม่ให้ไอ้ขาบ สาวความผิดมาถึงตัวมัน และลูกพี่ คือไอ้มิ่ง

เมื่อความจริงถูกเปิดเผย..พระยาพิสุทธิ์ จึงได้ปล่อยตัวกล้าในที่สุด ไม่นานต่อมา พระยาประเสริฐภักดี และคุณโชติ...ผู้เป็นบุตรชาย ก็ได้เดินทางมาเวียงสิงห์เพื่อตามล่าตัวทองอิน  กล้าได้เจอกับ นายยอด...องครักษ์ของพระยาประเสริฐภักดี และจำได้ว่าอีกฝ่ายคือหัวหน้าทาสที่เคยทารุณตนเองกับนางเพียรในอดีต กล้าจึงพยายามสืบหาข่าวของแม่จากมัน แต่นายยอดกลับท้าทายให้กล้าโค่นมันในงานสมโภชเจดีย์เวียงสิงห์เสียก่อน

ด้วยความเป็นห่วงแม่ กล้าจึงยอมละเมิดคำสั่งของอาจารย์ทองอิน ที่กำชับให้ปกปิดวิชามวยไว้เป็นความลับ เขาสามารถเอาชนะนายยอดได้สำเร็จ และได้รู้ว่านางเพียร..แม่ของตน ได้ถูกเจ้านายเก่าขายต่อให้กับนายทหารฝรั่งรายหนึ่ง การกระทำของกล้าในครั้งนั้นก็ทำให้ “ท่านเตี่ย..หรือ หม่อมเจ้านภากรเกียรติวงศ์”...พระญาติสนิทของพระพุทธเจ้าหลวง... ซึ่งเดินทางมายังเวียงสิงห์พร้อมด้วยองครักษ์คู่ใจ คือ นายยันต์กับนายเที่ยง ได้รู้เบาะแสของทองอิน ซึ่งเคยเป็นทหารร่วมสังกัดเดียวกัน 

ท่านเตี่ย วางแผนจะช่วยเหลือทองอิน โดยวานให้พระยาประเสริฐช่วยเปิดทางให้ แต่พระยาประเสริฐ กลับมีใจฝักใฝ่ต่อพวกต่างชาติ จึงให้คนส่งข่าวไปบอกมิสเตอร์ปีเตอร์ เชื้อพาคนมาบุกจับตัวทองอิน กล้ารีบมาบอก ท่านเตี่ย ยันต์ เที่ยง ช่วยให้กล้ากับทองอินหนีไป พระยาประเสริฐ ให้คนจับตัวทองอินไว้ ทองอินจึงจะยิงพระยาประเสริฐ แต่พระพิสุทธิ์เอาตัวเข้ากำบัง จึงถูกยิงเสียชีวิต กุหลาบกับพลอยเสียใจมาก โชติรีบพูดใส่ไฟเรื่องที่กล้า ซุกซ่อนคนร้ายเอาไว้จนเกิดเรื่อง

ทองอินถูกปีเตอร์ฆ่าตายในที่สุด ส่วนกล้าก็โดนปีเตอร์จับมา ส่วนตาสังข์และบัว สองพ่อ-ลูก ถูกมิ่งจับ ตัวส่งให้ปีเตอร์ โทษฐานที่ช่วยเหลือนายทองอินเอาไว้ โดยมิ่ง.หันไปแปรพักตร์กับฝรั่งอย่าง..ปีเตอร์ มันจึงอยากเสนอหน้าได้ความดีความชอบจากปีเตอร์  ปีเตอร์สั่งประหารสังข์กับกล้าในวันรุ่งขึ้น โชติพาพลอย มาดูหน้ากล้าเป็นครั้งสุดท้าย กล้าขอโทษที่เป็นสาเหตุที่ทำให้คุณพิสุทธิ์ เสียชีวิต แต่พลอยไม่ให้อภัย ทั้งคู่จากกันด้วยความเสียใจ

ก่อนที่จะมีการประหารเกิดขึ้น ท่านเตี่ยมาขอให้ปีเตอร์ไว้ชีวิต ปีเตอร์เลยแกล้งส่งทั้งสองไปที่คุกฝรั่งแบบตายทั้งเป็น ท่านเตี่ยสัญญาจะมาช่วยกล้าให้ได้สักวัน  ในขณะที่บัวนั้น ก็ถูกปีเตอร์พาตัวไปขายที่เหลาบุปผา...สถานเริงรมย์ที่หรูหราที่สุดในพระนคร  บัวถูกประมูลขายตัว เธอหนีอย่างไม่คิดชีวิต จนอาเหวิน ที่กำลังลากรถอยู่แถวนั้น มาช่วยบัวเอาไว้ อาเหวินพาบัวไปนอนที่บ้าน เขารู้สึกถูกชะตากับบัวอย่างบอกไม่ถูก รุ่งขึ้น พี่สาวของอาเหวินกลับมาที่บ้าน ซึ่งก็คือเจ๊คิ้มนั่นเอง อาเหวินเป็นน้องแม่เดียวกัน แต่คนละพ่อกับ เจ๊คิ้ม...  ปีเตอร์สั่งมิ่งกับทิวให้กระทืบบัว เหวินเข้าช่วย เจ๊คิ้มไม่กล้าห้าม เหวินกับบัว เจ็บตัวด้วยกันทั้งคู่ หน้าของบัวต้องมีแผลเป็น เหตุเกิดจากการต่อสู้ เธอจึงต้องไปทำงานในครัวเป็นการชั่วคราว ก่อนที่บัวจะถูกขายไปอีกครั้ง

ทางด้านคุณพลอย ก็ได้ตามคุณกุหลาบมาอาศัยอยู่กับพระยาประเสริฐภักดี โดยอีกฝ่ายมีแผนร้ายที่จะครอบครองมรดกของพ่อเธอ ด้วยการจับเธอกับคุณโชติให้แต่งงานกัน คุณโชติพยายามมัดใจคุณพลอยด้วยวิธีต่างๆ จนคุณพลอยจำยอมต้องรับหมั้นหมาย ทั้งๆ ที่ใจยังไม่ลืมกล้า

ส่วนกล้ากับตาสังข์ ก็ต้องใช้ชีวิตในคุกอย่างทุกข์ทรมาน เพราะนอกจากจะต้องทำงานหนักแล้ว ยังต้องถูกรังควานจากอริเก่าอย่าง..รื่น ที่บังเอิญมาเจอกันในคุกอีกด้วย แต่ความมีใจนักเลงของกล้า ก็ทำให้ รื่นต้องยอมรับและเลิกอาฆาต เรื่องที่ด้วงถูกทองอินฆ่าตาย  

ต่อมาได้เกิดการจราจลขึ้นในคุกกล้า ตาสังข์ และรื่นได้ปกป้องนายพลอังเดรหัวหน้าค่ายเอาไว้ วีรกรรมครั้งนั้นของกล้า ทำให้นายพลอังเดรยอมปล่อยเขากับตาสังข์และรื่นเป็นอิสระ ทั้งสามจึงรีบเดินทางไปยังพระนครเพื่อตามหาบัวทันที กล้าโกรธมาก เมื่อรู้ว่าปีเตอร์พาบัวไปขายที่เหลาบุปผา จึงบุกเข้าเพื่อชิงตัวออกมาแต่ก็ถูกสมุนของปีเตอร์ขัดขวางเอาไว้ ก่อนที่ปีเตอร์จะบีบบังคับให้กล้าหาเงินก้อนโตมาเป็นค่าไถ่และค่าเสียหายสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น

อาเหวินพยายามช่วยบัวจากมิ่ง จนโดนซ้อมอาการสาหัส  อาฉาง อาเฉียง ตาสังข์ รื่น พาไปรักษาที่วังของท่านเตี่ย สังข์ได้เห็นหน้า จึงจำท่านเตี่ยได้ วันต่อมา จึงพากล้าไปกราบท่านเตี่ยที่วัง ทั้งกล้า บัว รื่น ตาสังข์ จึงไปอาศัยอยู่ที่วังท่านเตี่ย และดูอาการของเหวินไปด้วย เมื่อปีเตอร์รู้ข่าว ก็พาทั้งประเสริฐ มิ่ง ทิว ยอด โชติ จะไปจับตัวกล้าที่วัง พอดีท่านเตี่ยไม่อยู่ ทั้งมิ่งและยอด ต่างรุมต่อยกล้า แต่ทั้งสองสู้ไม่ได้ ท่านเตี่ยกลับมาพอดี บอกกับปีเตอร์ ประเสริฐ และทุกคนว่า กล้า บัว สังข์ เป็นไทแก่ตัวแล้ว ท่านเตี่ยกลับมา นำจดหมายของเบอร์นาร์ด มาให้ทุกคนดู ว่า หนังสือรับรองความเป็นไทของนายกล้าและพวกพ้องทุกคน รวมไปถึงนังบัว ที่เขียนโดยท่านกงสุลเบอนาร์ดตัวแทนแห่งเจ้าอาณานิคม ต่อจากนี้ไป นายกล้ากับพวกถือว่าเป็นอิสระอย่างแท้จริง จะมีผู้ใดมาข่มเหง หรือจับกุมมิได้ ประเสริฐให้ปีเตอร์กลับก่อน เพราะเป็นรอง ปีเตอร์แค้นมาก อาเหมยยุให้ล้างแค้นท่านเตี่ย และเหตุการณ์ การต่อสู้ครั้งนี้เอง ในวันที่ยอดจะมาจับตัวกล้า ทำให้ยอดต้องขาพิการ พ่ายแพ้ต่อกระบวนท่ามวยของกล้าอย่างหมดรูป

เมื่อเหวินฟื้นขึ้น จึงเห็นแววตาที่บัวมองกล้า ทำให้รู้ว่าบัวรักกล้า เหวินเสียใจมาก พลอยแอบมาพบกล้า ให้รีบหนีไป กล้าเข้าใจว่าพลอยยังโกรธเรื่องที่ตนเป็นสาเหตุที่ทำให้คุณพิสุทธิ์ตาย จึงขอชดใช้ด้วยชีวิต เมื่อแม่เอียดกับบัว บอกว่าโชติกำลังเอาปืนเดินมาตามหาพลอย สุดท้ายพลอยต้องคุกเข่าของให้กล้าหนีไป ด้วยน้ำตานองหน้า ทั้งกล้า พลอย บัว หนีโชติมาหลบอยู่ภายในวัด แต่หลังจากที่แม่เอียดและพลอยขึ้นรถลากของอาเฉียงกลับบ้าน โชติกับชด ก็จับตัวกล้ากับบัวไปที่โรงนา ตั้งใจจะฆ่าให้ตาย ยอดก็มาร่วมทำร้ายกล้าด้วย สุดท้ายกล้าสู้ โชติจะเอาปืนยิงกล้า แต่กลับพลาดไปโดนยอดตาย แม้ในนาทีสุดท้ายของชีวิต ยอดก็ไม่ยอมบอกกับกล้า ว่าแม่ของเขาอยู่ไหน ซึ่งเป็นเหตุผลเดียว ที่กล้ายอมเสี่ยงชีวิตอยู่ในพระนคร โชติบอกกับประเสริฐและทุกคนว่ากล้าฆ่ายอดตาย โยนความผิดให้กับกล้าทันที กุหลาบโกรธมากที่พลอยหนีไปพบกับกล้าจนเกิดเรื่อง กุหลาบตบหน้าพลอย ทำให้พลอยเสียใจมาก…

ระหว่างนั้น บัว ได้แอบฟังและรับรู้ถึงแผนการณ์อันชั่วร้าย ของปีเตอร์ ที่คบคิดกับพวกฝรั่งล่าอาณานิคม วางแผนหวังตักตวงผลประโยชน์จากแผ่นดินสยาม ซึ่งหนึ่งในนั้น ได้มีขุนนางไทยอย่าง พระยาประเสริฐภักดี(ผู้ซึ่งหาได้มีความภักดีต่อแผ่นดินเกิดไม่)ได้เข้าร่วมคบคิดแผนชั่ว ๆ ในทุกครั้งด้วยบัว ได้นำความเหล่านี้ ไปปรับทุกข์ กับ เพื่อนคนเดียวของเธอ อย่าง...อาเหวิน อยู่บ่อย ๆ อาเหวิน...ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาทำหน้าที่เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งพี่ เป็นผู้ฟังที่ดี พร้อมที่จะปลอบใจ และให้กำลังใจกับบัว โดยบัวหารู้ไม่ว่า..เพื่อนหนุ่มชาวจีน นิสัยดีมีน้ำใจคนนี้ ได้แอบหลงรักเธอมาโดยตลอดมา

อาเหวิน จึงนำเรื่องที่บัวสืบทราบมา ไปบอกกับกล้า เพื่อที่กล้าจะได้คิดหาทางช่วยแก้ไข หาทางสกัดกั้นแผนชั่วร้ายของคนเหล่านั้น โดยกล้าและอาเหวิน ได้ร่วมมือกัน และสืบมาว่า..ท่านเตี่ย ได้ถูกพระยาประเสริฐภักดี ใช้เล่ห์กลการเมืองใส่ร้ายจนต้องออกจากราชการ และด้วยอาชีพรับจ้างลากรถเจ็กของอาเหวิน ไปในที่ต่าง ๆ และพบเจอผู้คนมากหน้าหลายตา อาเหวินก็ได้พบว่า...ท่านเตี่ย ได้มาเปิดโรงหมอรักษาชาวบ้าน ในย่านคนจีนนั่นเอง

จากนั้น กล้า และอาเหวิน จึงได้ส่งข่าวคราวความเคลื่อนไหว ของพวกคนชั่ว ไปให้ท่านเตี่ย ได้รับทราบอยู่เนือง ๆ เวลาต่อมาได้มีการจัดประลองมวยในสังเวียนบ่อนแห่งหนึ่ง รื่นจึงแนะนำกล้าให้ลงแข่งขัน ซึ่งกล้าก็สามารถเอาชนะนักมวยเอกในงานได้อย่างง่ายดาย  

และเนื่องจากพระยาประเสริฐภักดีเป็นประธานของงานดังกล่าว กล้าจึงได้มีโอกาสพบกับคุณพลอยอีกครั้ง การปรากฏตัวของกล้า สร้างความไม่พอใจให้แก่คุณโชติเป็นอันมาก คุณโชติ..จึงอ้างเรื่องที่กล้าเป็นต้นเหตุ ให้คุณพระพิสุทธิ์ บิดาของคุณพลอยเสียชีวิตมาบีบคั้นไม่ให้คุณพลอยใกล้ชิดกล้า

หลังจากการชกชนะ กล้าก็นำเงินไปไถ่บัว ที่เหลาบุปผา แต่ปีเตอร์ก็ยังเล่นแง่บ่ายเบี่ยงจะโก่งราคาอีก  จนร้อนถึง “ท่านเตี่ย” ที่ต้องมาไถ่บัวเสียเอง ซึ่งถึงแม้ว่า ท่านเตี่ยจะโดนกลการเมืองจากพระยาประเสริฐฯ ใส่ร้ายจนต้องออกจากราชการ แต่บารมีของท่านก็ยังมีคนยำเกรงอยู่มาก ปีเตอร์ไม่กล้ามีปัญหา จึงยอมให้ท่านเตี่ยรับบัว ไปอุปการะพร้อมกับตาสังข์ 

ชื่อเสียงของกล้าเริ่มโด่งดังจากการชกครั้งนั้น แม้แต่ “จีนหยง”...ซึ่งเป็นนายอากรโรงฝิ่น ก็ยังส่งคนมาทาบทาม..กล้ากับรื่นไปเป็นสมุน  แต่ทั้งสองกลับปฏิเสธและพอใจที่จะทำงานเป็นคนลากรถมากกว่า เพราะอย่างน้อย..อาเหวินและเพื่อนพ้องชาวจีน ก็ไม่มีใครดูถูกเรื่องที่ทั้งสองเคยติดคุกมาก่อน  

อาเหวิน มีโอกาสไปมาหาสู่กับบัวอยู่เสมอ แต่ดูเหมือนว่าจะทำอย่างไร บัวก็ไม่เคยเปิดใจยอมรับคนอื่นอยู่ดี เช่นเดียวกับกล้า ที่ยังไม่ลืมคุณพลอย แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายได้หมั้นหมายกับคุณโชติแล้วก็  แต่ในเวลานั้นสงครามแย่งชิงอำนาจระหว่าง..พระยาประเสริฐและจีนหยง ก็ทวีความรุนแรงถึงขีดสุด เมื่อท่านกงสุลคนเก่า..ที่เคยหนุนหลังจีนหยงได้เกษียณอายุราชการ  ปีเตอร์จึงหนุนพระยาประเสริฐให้แย่งชิงธุรกิจค้าฝิ่นของ จีนหยงมาเป็นของตน 

กล้าขึ้นชกในงานเลี้ยงต้อนรับกงสุลคนใหม่ที่จัดขึ้น ณ เหลาบุปผา   โดยมีคู่ต่อสู้เป็นถึงนักมวยฝรั่งจอมพลังรายหนึ่ง พระยาประเสริฐภักดีขอร้องแกมขู่ ให้กล้าล้มมวยเพื่อเอาใจท่านกงสุล แต่กล้ากลับเล่นงานนักมวยต่างชาติจนยับคาเวที  ทำให้พระยาประเสริฐแค้นใจมาก

และในงานการประลองมวยนั่นเอง มิ่งกับทิวยิงใส่จีนหยง ตามคำสั่งปีเตอร์ ทิวถูกทหารฝรั่งยิงตาย ส่วนมิ่งหนีไปได้ จีนหยงบอกกับอังเดรว่าพวกกล้า รื่น อาเหวินช่วยชีวิตตนไว้ อังเดรบอก ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นกงสุลคนใหม่ ประจำการณ์ที่พระนคร มิ่งมาขู่เอาเงินกับปีเตอร์ เขาจึงสั่งให้อาเหมยไปฆ่าปิดปากมิ่ง แต่ยังไม่ทันสำเร็จ มิ่งหนีไปเสียก่อน รื่นเห็นเหตุการณ์เข้ามาดูอาเหมย ทั้งสองมีปากเสียงกัน อาเหมยด่าว่ารื่น ว่าเป็นสวะข้างถนน รื่นแค้น เลยจูบอาเหมย แล้วรู้สึกรักอาเหมยอย่างบอกไม่ถูก

โชติปลุกปล้ำพลอย แต่กล้าเข้ามาช่วยไว้ได้ก่อน แต่กล้าเข้ามาช่วยไว้ทัน พระยาประเสริฐคาดโทษตายที่กล้าทำร้ายลูกชายตน แถมใส่ความว่าฉุดพลอยไปอีก พระยาประเสริฐตามมาจับตัวโชติ แต่อังเดรกับฮูโก้ มาถึงเสียก่อน อังเดรบอกจะขอสอบสวนเอง และรับตัวพลอยไปอยู่ในความดูแลด้วย อังเดรยื่นข้อเสนอให้กล้าอยู่ทำงานด้วย ถือว่าเป็นคนของเจ้าอาณานิคม และย่อมได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายทุกประการ รุ่งขึ้นพระยาประเสริฐพากุหลาบ มาที่บ้านพักกงสุลของอังเดร กุหลาบไม่เชื่อที่พลอยบอกว่าโชติข่มเหงตน แล้วกล้าเข้าไปช่วย ซ้ำแม่ยังจะให้เธอแต่งงานกับโชติอีก พลอยไม่ขออยู่ร่วมชายคาเดียวกับโชติ จึงกราบลา ขออโหสิกรรมกับกุหลาบที่นั่น ต่างฝ่ายก็เสียใจมาก พระยาประเสริฐเองก็หัวเสียมากที่ไม่สามารถทำอะไรกล้าได้

รื่นจับตัวมิ่งได้ พาไปให้กับจีนหยง แลกกับการที่ให้รื่นทำงานที่โรงฝิ่นด้วย อาเหวินไปส่งข่าวให้กล้ารู้ กล้ารีบไปพบรื่น และเตือนไม่อยากให้รื่นไปยุ่งเกี่ยวกับจีนหยง และเรื่องฝิ่น แต่รื่นไม่ฟังทำให้กล้าและเหวินเสียใจมาก ท่านเตี่ยเองก็กังวลที่คนติดฝิ่นกันเยอะ จึงไปปรึกษาพระยาศรีพิพัฒน์ หาทางปราบจีนหยง สุดท้ายท่านเตี่ย ยันต์ เที่ยง จึงไปเผาโรงฝิ่นของจีนหยง รื่นไม่รู้ว่าเป็นท่านเตี่ยจึงยิงไล่ 

คุณเพ็ญและแมรี่ ภรรยาและลูกสาวของอังเดร มาจากต่างประเทศ กล้าได้เห็นหน้าถึงกับตะลึง มั่นใจว่าคุณเพ็ญคือนางเพียร แม่ของเขานั่นเอง กล้านำความไปเล่าให้พลอยฟัง พลอยบอก จะช่วยกล้าสืบหาความจริง เพราะขณะนี้ พลอยก็ได้กลายเป็นครูสอนภาษาไทยให้กับแมรี่ด้วย 

ปีเตอร์สนับสนุนให้พระยาประเสริฐค้าฝิ่น แข่งขันกับจีนหยง โดยพระยาประเสริฐหลอกล่อให้กุหลาบเสพยาฝิ่นน้ำ จนเมามาย แล้วเซ็นต์ยกให้พระยาประเสริฐเป็นผู้ดูแลทรัพย์สินทั้งหมด พระยาประเสริฐขายทรัพย์สินทั้งหมด นำเงินมาค้าฝิ่น โดยที่กุหลาบไม่รู้เรื่องเลย พระยาประเสริฐ บอกจะสนับสนุนให้ปีเตอร์ได้เป็นกงสุลคนใหม่ แล้วพระยาประเสริฐก็ยื่นตัว เสนอเป็นนายอากรฝิ่น เฮียหม่า อาเปียว อาหลอ บังคับมิ่งให้ไปยิงปีเตอร์ ปีเตอร์ใช้อาเหมยเป็นเกราะกำบัง ทำให้อาเหมยเสียใจที่ปีเตอร์แสดงถึงความเห็นแก่ตัวอย่างเห็นได้ชัด สุดท้าย มิ่งถูกปีเตอร์ยิงตายอย่างน่าอนาถ ส่วนอาเหมยกับรื่นก็เริ่มใกล้ชิดกัน และเกิดเป็นความรักในที่สุด ทั้งสองตกลงปลงใจเป็นของกันและกัน

อังเดรขอให้ท่านเตี่ยหย่าศึกกับจีนหยง เพราะตอนนี้ ท่านข้าหลวงเบอร์นาร์ดกำลังเดินทางมาที่พระนครเพื่อตรวจสอบเรื่องนี้  และหากมีการเผาฝิ่นเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อใด ประเทศเจ้าอาณานิคมจะต้องเรียก ค่าเสียหายจากรัฐบาลสยามเป็นแน่ และถ้าไม่ได้ตามที่ต้องการ…สงครามก็จะเปิดฉากขึ้น  ปีเตอร์กลัวเสียผลประโยชน์ บอกกับพระยาประเสริฐกับโชติว่าจะต้องกำจัดจีนหยงและท่านเตี่ยก่อน ปีเตอร์วางแผนสร้างสถานการณ์ว่าท่านเตี่ยกับจีนหยง ยิงต่อสู้กัน แล้วรื่น กล้า อาเหวิน ก็มาช่วยท่านเตี่ย แต่สุดท้ายตาสังข์รับเคราะห์ ถูกฆ่าตาย ก่อนสิ้นลม ได้ฝากให้อาเหวินดูแลบัวด้วย เฮียหม่าปกป้องจีนหยง จนถูกยิงตาย โชติปรากฏตัวขึ้น จีนหยงจึงรู้ว่าเป็นฝีมือเขา โชติจับตัวจีนหยงไป พระยาประเสริฐฆ่าจีนหยง ต่อหน้าโชติ และชด อย่างโหดเหี้ยม โดยใช้ดาบของท่านเตี่ย เพื่อใส่ร้ายท่านเตี่ย

กล้าไปหาอังเดรให้ช่วยท่านเตี่ย แต่กลับถูกจับตัวไว้ อังเดรอยากให้มีการสืบเรื่องราวข้อเท็จจริงก่อน คุณทิพย์หรือนางเพียร พยายามช่วยกล้าหนี อังเดรเข้าใจผิด คิดว่าคุณทิพย์แอบรักกล้า คุณทิพย์จึงสารภาพว่าตนเองคือแต่ของกล้า กล้าเองก็ช็อคเหมือนกันที่ได้ยินเช่นนั้น เบอร์นาร์ดให้คนจับตัวนางเพียรไว้ เป็น นักโทษของเจ้าอาณานิคม แล้วบีบให้กล้าบอกที่อยู่ของท่านเตี่ย นางเพียรแทบเอาชีวิตไม่รอด ดีที่อังเดรมาช่วยไว้ทัน นางเพียรบอกกับกล้า ว่าคุณทิพย์แม่ของแมรี่เสียชีวิต ส่วนอังเดรก็ช่วยตนเองไว้ จากเหตุการณ์ไฟไหม้ เธอจึงตอบแทนบุญคุณอังเดร ด้วยการเลี้ยงแมรี่มาตั้งแต่แบเบาะ จนแมรี่เข้าใจว่าเธอเป็นแม่ ที่สำคัญ เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับอังเดรเลยแม้แต่น้อย ซึ่งอังเดรเองก็ยืนยันกับกล้า ว่านางเพียรต้องการพบกล้า ซึ่งเป็นลูกชายมากเพียงใด กล้าได้รู้ความจริง ก็สวมกอดนางเพียรด้วยความรัก และความคิดถึง

แม่เอียดพาพลอยมาเยี่ยมกุหลาบ พลอยแค้นใจที่พระยาประเสริฐทำร้ายแม่ตนเอง แถมยังไล่ให้พาแม่ไปอยู่ที่อื่น กุหลาบได้ยินเข้าพอดี รู้สึกผิดต่อพลอย จึงฆ่าตัวตายในที่สุด ปีเตอร์เริ่มจับได้ว่า เหมยแอบรักกับรื่น เจ๊คิ้มจึงให้รื่นพาเหมยหนีไป ปีเตอร์ตามไปเจอ บังคับให้รื่นกับเหมยฆ่ากันเอง แต่เหมยกลับชิงฆ่าตัวตาย เพื่อให้ปีเตอร์ปล่อยรื่นไป เจ๊คิ้มตามมาช่วย เอาปืนจี้ปีเตอร์ไว้ แล้วรื่นก็อุ้มอาเหมยหนีไป แต่ก็ไปได้ไม่ไกล อาเหมยก็เสียชีวิตเสียก่อน ในอ้อมกอดของรื่น สร้างความเสียใจให้กับรื่นมาก

เล้ง พาเจ๊คิ้ม มารักษาตัวกับท่านเตี่ย เหวินดีใจมากที่พี่สาวปลอดภัย ส่วนบัวก็เริ่มเห็นใจในความรักที่เหวินมีให้กับตน ทั้งคู่เริ่มดีต่อกัน  เบอร์นาร์ดสั่งประหารกล้า และให้ท่านเตี่ยมามอบตัว ที่ลานประหาร ทั้งอาเหวิน รื่น ต่างก็มาช่วยกล้า อังเดรแกล้งทำทีให้กล้าจับตนเองเป็นตัวประกัน แล้วหนีไป ปีเตอร์ก็มาด้วย เขายิงใส่อังเดรจนได้รับบาดเจ็บ อาเหวิน พาอังเดรไปรักษาตัวกับท่านเตี่ย ส่วนรื่นตามปีเตอร์ไป ทั้งคู่ยิงใส่กันไม่ยั้ง สุดท้าย รื่น กลับมาเสียชีวิตที่โรงสีร้าง ต่อหน้าท่านเตี่ย เหวิน และกล้า บรรยากาศเต็มไปด้วยความเศร้าสุดขีด

พระยาประเสริฐเครียดที่รู้ว่าอังเดร อยู่กับท่านเตี่ย เกรงว่าความลับเรื่องที่ตนเองฆ่าจีนหยงจะถูกเปิดเผย จึงให้นายชดไปฆ่าอาเปียวกับหลอ เพื่อปิดปากไว้ก่อน แต่อาเปียวกับรอดไปได้ โดยมียันต์ เที่ยงช่วยไว้ อาเปียวบอกกับอังเดร ว่าเห็นพระยาประเสริฐฆ่าจีนหยงกับตา

นางเพียรบอกให้พลอยหนีออกไป พลอยมาตามหากล้าที่ร้านของเล้ง จนพบเข้ากับบัว ทั้งสองดีใจมาก ปีเตอร์รู้ที่ซ่อนตัวของท่านเตี่ย จึงส่งลูกน้องมาถล่ม กล้า พลอย บัว อาเหวิน ท่านเตี่ย ยันต์ เที่ยง อยู่กันพร้อมหน้า วิ่งหนีกันอุดตลุด  พวกของท่านเตี่ยยิงต่อสู้ ปีเตอร์นำคนมากระหน่ำยิงอีก แล้วฮิวโก้ก็มาช่วยไว้  ระหว่างนั้น ที่ที่ทำการกงสุล พระยาศรีพิพัฒน์และขุนนางไทยชั้นผู้น้อยอีกสองนายเข้ามายังห้องประชุม ฮิวโก้ เบอร์นาร์ด ประเสริฐ โชติ ก็มากันพร้อมหน้า เรื่องการเจรจาลงโทษ ถึงความผิดของท่านเตี่ย

ระหว่างที่กำลังมีการสืบสวน ฮิวโก้ก็พาท่านเตี่ยมาทันเวลา พร้อมด้วยนายชดที่เป็นพยานว่า พระยาประเสริฐฆ่าจีนหยง ส่วนนายโชติเป็นคนวางแผน คุณพลอยและคุณทิพย์นำ ยันต์ บัว เหวินเข้ามาดู โชติไม่ยอมถูกจับ จึงตัดสินใจยิงตัวตาย พระยาประเสริฐหัวใจสลาย ท่านเตี่ย ยันต์ บัว และพลอย มองสภาพของประเสริฐอย่างสมเพชและเวทนา พระยาประเสริฐกลายเป็นนักโทษ สูญเสียทุกอย่างจนแทบไม่มีสติอีกต่อไป  ด้านอังเดร ก็ให้ทหารคุมตัวเบอร์นาร์ด แล้วรายงานความจริงแก่เบื้องบน

กล้าตามมาจัดการกับปีเตอร์ที่กำลังจะหนี กล้าสงสัยว่าปีเตอร์จะใส่เสื้อเกราะ จึงใช้วิชามวย ทำจู่โจมที่ศรีษะหลายกระบวนท่า จนปีเตอร์เสียชีวิต

หนึ่งเดือนต่อมา อาเหวิน เปิดร้านข้าวต้ม โดยมีบัวเป็นแรงใจ และเจ๊คิ้ม เล้ง เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงอีกคน อาฉางอาเฉียง ก็มาช่วยเสิร์ฟอาหารด้วย กล้าก็มาแสดงความยินดี ส่วนยันต์ ก็นำเงินขวัญถุงจากท่านเตี่ย มามอบให้อาเหวินเพื่อเป็นกำลังใจ ส่วนอาเหวิน ก็ขอให้บัวเป็นคู่ชีวิตของเขาตลอดไป เจ๊คิ้มช่วยกล่อม เพราะเบื่อที่เห็นอาเหวินตื๊อบัวไม่เลิกสักที

นางเพียรหรือคุณทิพย์ ก็มาพร้อมกับแมรี่ นางเพียรและกล้า ดีใจที่ได้พบกัน แต่พลอยกับบอกกับกล้า ว่าจะกลับเวียงสิงห์ เพื่อไปจัดการไถ่ที่นา กลับคืนมา ในขณะที่ท่านเตี่ยจะชุบเลี้ยงกล้า และให้เป็นทหารในโอกาสต่อไป กล้าและพลอยเศร้าใจที่ต้องจากกันอีกครั้ง พลอยกำลังจะจากไปด้วยน้ำตา แต่สุดท้ายกล้าก็สัญญา ว่าจะไม่มีวันทอดทิ้งคุณพลอยตลอดไป ทั้งสองกอดกันด้วยความรัก และความซื่อสัตย์ที่กล้ามีให้ต่อพลอย มาอย่างยาวนาน