เนื้อเพลงตั้งแต่มื้อที่เจ้าถิ่มไป หัวใจของอ้ายกะเปื้อนน้ำตา
มันคึดฮอดแต่เจ้าทุกเวลา จักสิเฮ็ดจั่งได๋กับมัน
กับอาการที่มันลืมเจ้าบ่ได่ หัวใจของอ้ายมันเกินเยียวยา
ต่อให้พบให้พ้อกับหมอเทวดา ยังบ่ฮู้สิรักษามันได้บ่
*หากร่างกายมันเป็นแผล ยังพอสิหายาทาได่
แต่กับหัวใจสิเฮ็ดจั่งได๋ จั่งสิเซาได่กับอาการนี้
**โรคประจำตัวของอ้ายคือคิดฮอดเจ้า
มีอาการซึมเศร้าตั้งแต่มื้อที่เจ้าถิ่มกัน
โรคประจำใจของอ้าย คือยังฮักเธออยู่ทุกๆวัน
บอกอ้ายแหน่สิรักษามันได่จั่งได๋
กับอาการที่มันลืมเจ้าบ่ได่ หัวใจของอ้ายมันเกินเยียวยา
ต่อพ้อหมอผีที่เขาว่ามีวิชา กะคงสิรักษามันบ่ได่
(ซ้ำ*/**)
ฮอดมื้อตายสิรักษามันได่บ่หนอ |
