เนื้อเพลงอ้อมแขนที่เคยจากมา
ไกลตาแต่อยู่ในใจเรา
ตึกสูงเมืองสวรรค์
ทอดทาบเงาให้เหน็บหนาว
เหงื่อหัวใจรินไหล
ผ่านค่ำคืนคิดถึงบ้านที่จากมาโอ้ล่ะหนอ โอ๊ะ โอ้ ล่ะ หนอ
โอล่ะ หนอ โอ๊ะ โอ๋ โอ
โอ้ล่ะหนอ โอ๊ะ โอ้ ล่ะ หนอ
โอล่ะ หนอ โอ๊ะ โอ๋ โอเป็นผู้บ่าวสำน้อยบ่าแบกคอนความฝัน
ข้างถนนด้นดั้นจากบ้านเกิดเมืองนอน
โซซอมซ่อเซซังดั้่งคนพเนจร
นกน้อยลาจากคอน สู่รุ้งงามแสนไกลแววตาแม่มองส่องทาง
ไม่จางจากห้วงคำนึง
กลางเมืองเหงาแห่งนี้
กอดไว้แค่ความคิดถึง
ถูกความเหงารุมทึ้ง
บางคืนน้ำตาไหลในแสงดาวโอ้ล่ะหนอ โอ๊ะ โอ้ ล่ะ หนอ
โอล่ะ หนอ โอ๊ะ โอ๋ โอ
โอ้ล่ะหนอ โอ๊ะ โอ้ ล่ะ หนอ
โอล่ะ หนอ โอ๊ะ โอ๋ โอเป็นผู้บ่าวสำน้อยบ่าแบกคอนความฝัน
ข้างถนนด้นดั้นจากบ้านเกิดเมืองนอน
โซซอมซ่อเซซังดั้่งคนพเนจร
นกน้อยลาจากคอน สู่รุ้งงามแสนไกลดั่งท่วงทำนองชีวิต
ขีดเส้นให้ก้าวเดินไป
หวังไว้สุดปลายฝัน
สุดท้ายจะได้แค่ไหน
ก็ไม่เคยเสียใจ
กับบาดแผลพาให้เดินทางโอ้ล่ะหนอ โอ๊ะ โอ้ ล่ะ หนอ
โอล่ะ หนอ โอ๊ะ โอ๋ โอ
โอ้ล่ะหนอ โอ๊ะ โอ้ ล่ะ หนอ
โอล่ะ หนอ โอ๊ะ โอ๋ โอเป็นผู้บ่าวสำน้อยบ่าแบกคอนความฝัน
ข้างถนนด้นดั้นจากบ้านเกิดเมืองนอน
โซซอมซ่อเซซังดั้่งคนพเนจร
นกน้อยลาจากคอน สู่รุ้งงามแสนไกลเทียวทางต้องไปให้สุดทาง
เมื่อเรี่ยวแรงยังแกร่งเต็มพลัง
ข้ามภูผาไปให้ถึงฝั่ง
หนุ่มพเนจรแห่งยุคสมัยเทียวทางต้องไปให้สุดทาง
เมื่อเรี่ยวแรงยังแกร่งเต็มพลัง
ข้ามภูผาไปให้ถึงฝั่ง
หนุ่มพเนจรแห่งยุคสมัย |
