เนื้อเพลงด้วยความคิดถึงอ้ายจึงชวนคุยนานๆ
เธอคงลำคาน แต่เฮาทำเป็นบ่สน
บ่พ้อกันโดน อ้ายยอมหน้าด้านหน้าทน
เฮ็ดคือจั่งเป็นคน ที่บ่มีความเกรงใจ
แอบเสี้ยงความหวัง รื้อฟื้นความหลัง..เผื่อมี
แต่หลายนาที ยิ่งคุยแฮงต้องทำใจ
แน่นอนคักแล้ว ว่าเจ้าบ่เหลือเยื่อใย
อ้ายซื่อว่าจั่งได๋ เจ้ายังบ่เคยสิเอิ้น จำซื่ออ้ายบ่ได้กะบ่คึดหลายเคียดให้กัน
คนที่บ่สำคัญเป็นได้ซำนั้นทางผ่านเธอ
แต่ว่าตัวเธอนั้น สำคัญกับอ้ายเสมอ
ทุกอย่างที่เป็นเธออ้ายบ่เคยลืม เธอมักดอกไม้ มักใส่แต่เสื้อสีขาว
บ่มักผมยาว เพราะมันบ่แม่นตัวเธอ
เจ้าเกิดมื่อได๋ อ้ายจื่อจำได้เสมอ
บ้านเลขที่ของเธอ อ้ายยังจดอยู่ในใจ
อย่าเคียดกันเด้อ อ้ายแค่คึดฮอดความหลัง
ให้ซอยนั่งฟัง ขอเธอเป็นเทือสุดท้าย
เข้าใจดีแล้ว ว่าเจ้าบ่เหลือเยื่อใย
อ้ายซือว่าจั่งได๋ เจ้าคงลืมไปโดนแล้ว จำชื่ออ้ายบ่ได้ กะบ่คึดหลาย เคียดให้กัน
คนที่บ่สำคัญ เป็นได้ซำนั่น ทางผ่านเธอ
แต่ว่าตัวเธอนั้น สำคัญกับอ้ายเสมอ
ทุกอย่างที่เป็นเธอ อ้ายบ่เคยลืม จำชื่ออ้ายบ่ได้ กะบ่คึดหลาย เคียดให้กัน
คนที่บ่สำคัญ เป็นได้ซำนั่น ทางผ่านเธอ
แต่ว่าตัวเธอนั้น สำคัญกับอ้ายเสมอ
ทุกอย่างที่เป็นเธอบ่เคยลืมเลือน | 
