ไผว่าอิสานเศร้า อ้ายสิพาเจ้าไปเบิ่ง
คิดฮอดคิดถึง ฮักเก่าบ้านเกิดเมืองนอน
ผู้คนรู้จัก ขนานนามเมืองยโสธร
ถิ่นที่ทุกคนจะออน ออนซอนงานบุญบั้งไฟถิ่นบั้งไฟโก้ แตงโมหวาน หมอนขวานผ้าขวิด
แหล่งรวมชีวิต จิตใจของคนอิสาน
บ้านเกิดเมืองเฮา แต่ก่อนทุระกันดาล
เดี๋ยวนี้ช่วยกันสือบสานตำนานงานบุญบั้งไฟคิดฮอดหลายๆอยากกลับไปพ้อหน้า
สาวดวงจำปายโสธร
จากมาหลายปีอยู่ที่มหานคร
อยากกลับไปกอดงามงอน ไปฟ้อนงานบุญบั้งไฟ* โอฮะโอ้ ฮะโอ ฮะโอ
ขอเหล้าขาวกินนำเจ้าจักโอ
ขอเหล้าโทกินนำเจ้าจักแก้ว
แม่แท้แล่วพาลูกผุ้งาม
โอยผุ้งามคือมางามได้แม่
แท้ แท้ โอย แท้ แท้ แท้ แท้เอาหะนี้ คิดฮอดเจ้าสาวนาคนเก่า
คิดฮอดเจ้าผุ้สาวนาคนเก่า คนที่เคยหัวเว่านำเจ้ายุนา
เหลียงเบิ่งฟ้าใหญ่อยู่เมืองหลวง
บ่มีคนควงคือยุกับน้อง สายลมต้องติเตือนใจว่า
ถึงเวลาแล้วนะ ที่โตอ้ายต้องคืนเมื่อคืนอ้ายตื่นจากฝันว่า ได้ไปพ้อหน้าเจ้ายุแม่น้ำชี
ไหลเรือไฟเทียวชมประเพณี หยอกกันจู๋จี๋ อ้ายนี้มีแฮงหลาย( ซ้ำ * ) |
