เนื้อเพลง กินข้าวยามได๋น้ำตาไหลลงใส่จานเข่า สิเอ็ดอิหยังกะมีแต่หน้าเจ้าลอยมาเข้าในความคิด โธ่ชีวิตอ้ายบ่คิดว่าสิมีมื้อนี้ได๋ สิบปีล้ำซาวปีล้ำอ้ายยังจำคำสัญญาบอกให้อ้ายถ่าน้องก่อน แล้วไผ๋มาอ้อนเจ้าให้ฟ้าวหนีจากลา ซอยบอกอ้ายแน่ว่าที่ผ่านมามันคืออิหยังห๊ะคบอ้ายเป็นหมู่เว่าคบเขาเป็นหมู่เด้าซั่นบ่ มาเคียดแฮงแท้น้อพออยากลุกเตะปากเจ้าของ น้องจังถิ่มอ้ายได้ของเขาคือสิใหญ่ซำซ้างพุ้นล่ะน้อ อ้ายกะทั้งบ่หล่อบ่สมกับน้องดอกหล่าเสียดายเมื่อเวลาที่อ้ายได้เฮ็ดนำเจ้า ป่านนี้เขากับน้องคือสิหย่องกันคักแล้วล่ะน้อ พออ้ายพอแล้วพอสิบ่ขอฮักไผ๋อีกแล้วล่ะ คิดเสียว่าเฮาเฮ็ดบุญมาสำนี้บอกให้อ้ายถ่าน้องก่อน แล้วไผ๋มาอ้อนเจ้าให้ฟ้าวหนีจากลา ซอยบอกอ้ายแน่ว่าที่ผ่านมามันคือิหยังห๊ะคบอ้ายเป็นหมู่เว่าคบเขาเป็นหมู่เด้าซั่นบ่ มาเคียดแฮงแท้น้อพออยากลุกเตะปากเจ้าของ น้องจังถิ่มอ้ายได้ของเขาคือสิใหญ่ซำซ้างพุ้นล่ะน้อ อ้ายกะทั้งบ่หล่อคบอ้ายเป็นหมู่เว่าคบเขาเป็นหมู่เด้าซั่นบ่ มาเคียดแฮงแท้น้อพออยากลุกเตะปากเจ้าของ น้องจังถิ่มอ้ายได้ของเขาคือสิใหญ่ซำซ้างพุ้นล่ะน้อ อ้ายกะทั้งบ่หล่อ บ่สมกับน้องดอกหล่า |